Elk land heeft zijn eigen tradities en gewoontes en soms lijken die raar voor buitenstaanders. We schreven eerder over de Portugezen van Lissabon, de Duitsers en de Filippijnen en dit keer willen we de dingen delen die we vreemd vonden in Macedonië.
Grote verschillen in één land
In de Balkans lijken stadsbussen vooral cadeaus te zijn van andere landen. In Albanië rijden nog Nederlandse bussen rond, in Herzegovina zijn de bussen een gift van de „bevolking van Japan”, maar in de moderne stad Skopje zijn de bussen typische rode Britse dubbeldekkers, zodat het lijkt alsof je in Londen bent beland.
Als je het land verder ontdekt, zie je dat de mensen en de landschappen in elke regio verschillend zijn. Van groene bergen tot rotsachtige, droge bergen en van weelderige – bijna tropische – vegetatie tot gele, droge velden of meren en rivieren. Dorpjes en steden hebben allemaal een andere sfeer; in sommige plaatsen domineren moskeeën de stadshorizon en zien de mensen eruit als in het Midden-Oosten. In andere plaatsen lijkt alles saai en modern, terwijl andere plaatsen er juist heel Aziatisch uitzien – zoals Struga, dat ons aan Bali deed denken.
Waar is al het eten?
Vele bakkerijen met goede, betaalbare burek, pizza en brood. Kleine winkels en supermarkten verkopen individueel verpakte croissants en kleine zakjes chips en je kunt hamburgers en patat bij de snackbar halen. Dit lijkt ook een beetje op het aanbod van de winkels in Azië. Maar, na een tijdje in dit land te zijn geweest, heb je misschien wel eens zin in iets anders. En, anders dan in Azië, hebben ze hier geen goedkope Aziatische restaurants. Misschien vind je hier en daar een restaurant met lokaal eten, maar wie kan er nou elke dag hetzelfde eten? Voor de gewone supermarkten vragen we ons ook af: waar is al het eten? En als het op drank aankomt is er weinig aanbod en het Macedonische bier is niet aan te raden.
De liefde voor plastic en rommel
Nog iets dat ons aan Azië doet denken, is de liefde die Macedoniërs hebben voor plastic. Niet alleen omdat je altijd en overal een plastic tasje voor krijgt, zelfs als je slechts één blikje drinken koopt, maar ook hoe plastic deel uitmaakt van de steden, de natuur en de meren. Hier en daar is wel een afvalbak te vinden maar meestal zijn ze moeilijk te vinden. Vooral buiten de stad. Zelfs als je er een vindt, heeft het weinig zin om je troep erin te gooien want de zwerfhonden en -katten scheuren de zakken open en de wind zorgt ervoor dat er niet veel achterblijft.
Langs de buitenwegen vindt je kleine parkeerplaatsen langs de weg waar rommel op een berg gedumpt kan worden. Als je niet op tijd een rommelbult vindt, open dan gewoon je raam en smijt je troep langs de weg. De wereld is je afvalbak. Zelfs de toeristische gebieden zijn niet schoon. Ondanks dat het strand van Ohrid uit kiezelstenen bestaat, voelt de grond toch zacht aan omdat het volledig bedekt is met peuken, en als je geen zin hebt om te betalen voor zo’n ligstoel met parasol, moet je je een baan door de plastic troep wroeten om een plekje voor je strandhanddoek vrij te maken.
Macedonië alleen voor Macedoniërs
In de bergen van nationaal park Mavrovo zijn een paar kleien dorpjes met parkeerplekken langs de rivier waar een enkeling op bezoek komt om te wandelen of om te vissen. Er zijn ook een aantal picknicktafels in de omgeving. Dit was allemaal niet voor ons, blijkbaar, want met grote borden stond in meerdere talen duidelijk aangegeven dat toegang verboden was. Maar niet voor Macedoniërs, er stond specifiek dat buitenlanders niet gewenst zijn. We riskeerden het maar niet om op een van deze plaatsen te stoppen.
Meer Macedonië
We hebben een goede tijd gehad in Macedonië. Het is een mooi land met prachtige natuur en vriendelijke mensen (die allemaal Engels lijken te spreken (en soms zelfs Nederlands)). Zie ook ons artikel over de mooiste uitzichtpunten en zwemplekken die we rondom het Ohridmeer gevonden hebben.